سیاه چاله و سفید چاله۴

🌺قسمت ۷۶: آفرینش و حیات🌺
(سیاه چاله و سفید چاله۴)
امیرالمؤمنین (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ قَالَ خَمْسَهًُْ أَنْجُمٍ زُحَلُ وَ عُطَارِدُ وَ الْمُشْتَرِی وَ بَهْرَامُ وَ الزُّهَرَهًُْ لَیْسَ فِی الْکَوَاکِبِ شَیْءٌ یَقْطَعُ الْمَجَرَّهًَْ غَیْرُهَا.
امام علی (علیه السلام)- فَلا أُقْسِمُ بِالخُنَّسِ؛ پنج ستاره‌اند زحل، عطارد، مشتری، بهرام، زهره، و جز این‌ها ستاره‌ای که کهکشان را پیماید، نیست.با گذشت زمان، ابرهای کیهانی به دلیل نیروی جاذبه، به هم نزدیک و نزدیکتر شده، دمای آنها به شدت افزایش یافته و فشار درونی شان به اندازه ای می‌رسد که واکنش‌های هسته ای آغاز می‌شود(خُنَّس،تشکیل سفید چاله).سپس ستارگان درخشان به وجود آمده و نور خود را به سراسر جهان پراکنده کردند.سفید چاله=زایشگاه ستارگان .با گذشت میلیاردها سال، کهکشانها به تکامل خود ادامه داده وستارگان درون آنها متولد شدند و مردند(تشکیل سیاه چاله=کُنَّسْ).کنس = قبرستان ستارگان.از خاکستر آن ها، سیارات، قمرها و سایر اجرام کیهانی پدید آمده و سیاره ای کوچک به نام زمین تشکیل و سپس حیات، آغاز گردید.
علی اکبر نظریان ، مدرس دانشگاه و پژوهشگر قرآن